Kalabalıklar içerisindeki yalnızlığın ne anlama geldiğini hiç düşündünüz mü, kalabalıklarda yalnız kalabilmek ne garip değil mi?
Samimiyetten yoksun bir kalabalığın kişiye faydası kalabalığı oluşturanlardan biri olmasından öte ne anlamı olabilir ki? Belki parmakla sayılamayacak kadar yüzleri, binleri, milyonları ifade eden belli şarta ve zamana dayalı ilişkilerle örülü bir hayat yolculuğu mu, yoksa sayıdan öte kaliteden taviz vermeyen, hani “adam gibi adam” denilen iki kişinin beraber olmasındaki belki de on bir kuvvetindeki samimi, bileği bükülmez, sonsuz bir yolculuktaki dostluk mu?
Çocukluk yıllarından başlayarak hayat basamaklarında saçlara akların düştüğü yıllara kadar, hatta yaşlılığa, ölüme birkaç metre kala bile yürünülen, beraber olduğumuz kişiler hep yanımızda ise işte samimiyet, gerçek dostluk oradadır.
Seni seviyorum ama rahatımı bozma, seninle varım ama benden fazla bir şey bekleme, senin arkandayım ama benden para isteme, seninle beraberim ama uykumu kaçırma… tarzındaki yaklaşımlar samimiyetle, dostlukla izah edilebilir mi?
Hayatın anlamıdır dostlar ve dostluklar ama…
Dostlar ve dostlukların birinci kısmı her zaman için olmazsa olmazlar, ikinci kısmı ihtiyaç duyuldukça ve üçüncü kısmı da hayal kırıklığına sebep olanlardır. Yani birinci statüdeki dostlar adeta havadır, sudur, yemektir, temel ihtiyaçlardır. Bu öğeler olmazsa hayat da olmaz. İkinci kısımdaki dostlar ise sadece merhem misali sıkıntı halinde ihtiyaç duyulurlar. Üçüncü kısımdakiler ise hayal kırıklığına sebep olan samimiyetten uzak çift yüzlü ve kişilikli ilişkileri kuranlardır.
Fuzuli hayatın değişik yüzündeki meramını ifade etmek için olacak ki;
“Ne kim yanar bana, ateş-i dilden özge. Ne kim çalar kapımı, bad-ı saladan gayrı” demiştir.
Ama öyle güzel bir ifade var ki, samimiyetin ve fedakârlığın en güzel örneği, içten gelen ağızlara yakışan bu hitap herhalde kardeşlik olsa gerek. Yapmacıklardan uzak, paylaşımcı samimi ve içleri ısıtan bir ifade; Kardeş, kardeşim. Hele hele öz kardeşi olmayan birini kucaklayarak bağrına basabilmek, evini ve gönlünü kendisi gibi birine açabilmek.
Kardeş ifadesi ayı karından olanların, yani eski Türkçede karındaşın kardeş haline zamanla geliş şekli.
Hayatın sıkıntıları güzel görüp güzel düşünerek hayattan zevk almakla beraber olmazsa olmaz dostların kardeşlerle el ele vermesi ile aşılacağı bir dünyada samimi dost ve kardeş belki de yalnızlığın anlamıdır.
Arkadaş, dost… sözden öte olmalı,samimi ve hasbi olmalı…